Encyklopedia ziół

Start / Encyklopedia ziół / Jemioła pospolita

Jemioła pospolita

Jemioła pospolita

Jemioła pospolita

Viscum album

Jest to trochę dziwna roślina. Wprawdzie jest zielona (zawiera życiodajny chlorofil) i mogłaby się sama „wyżywić”, to jednak rozwija się, rośnie na drzewach jako półpasożyt. Najczęściej spotkać ją można na topolach, brzozach, sosnach, rzadziej na dębach, jodłach, jabłoniach, śliwach, głogach, świerkach i jarząbach. Późną jesienią i w zimie na końcach pędów jemioły dojrzewają kuliste jagody, wielkości grochu w kolorze białym. Są wypełnione kleistą mazią, która przywiera do ptasich piór i w ten sposób ptaki przenoszą nasiona jemioły z drzewa na drzewo. Przypuszcza się, że jemioła najbujniej rośnie w miejscach o dużym promieniowaniu żył wodnych, które wprawdzie lubi, ale i skutecznie neutralizuje.
           



Znawcy ziołolecznictwa twierdzą, że najsilniejszą moc leczniczą posiadają rośliny zbierane od grudnia do marca – kwietnia i to z drzew dębu, topoli, głogu i brzozy.

W medycynie i kosmetyce stosuje się ziele jemioły, a więc gałązki wraz z liśćmi po odrzuceniu grubych i zdrewniałych pędów. Suszy się je w lekko podgrzanych piekarnikach albo w pobliżu kaloryferów. Wartość leczniczą posiada poza tym i świeżo zerwane ziele jemioły.  

Substancjami leczniczymi u tej rośliny są: flawonoidy (m.in. pochodne kwercetyny), kwasy  oleanolowy, ursolowy, betulinowy – o właściwościach przeciwrakowych (z grupy trójterpenów), alkohole cukrowe, fitosterole, polisacharydy ( o aktywności immunotropowej) oraz składniki mineralne, np. wapń, potas, cynk i inne.

 

Jemioła pospolita Jemioła pospolita Jemioła pospolita Jemioła pospolita

Leczenie jemiołą

 Jemioła słynie przede wszystkim jako lek obniżający ciśnienie krwi i oddalający zawroty głowy spowodowane postępującą miażdżycą ogólną. Jest pomocna także w innych przypadłościach towarzyszących miażdżycy – w otępieniu starczym (demencji), uderzeniach krwi i gorąca do głowy, szumach w uszach, przytępieniu słuchu, drętwieniu nóg i rąk. Preparaty na bazie wyciągów z ziela jemioły, jak VENOFORTON usprawniają krążenie krwi, wpływają rozkurczowo na naczynia wieńcowe serca (poprawiają dotlenienie mięśnia sercowego), VENOFORTON jest wskazany w chorobie wieńcowej serca, arytmii, zapobiega zawałowi serca, udarowi mózgu, mikrowylewom krwi, krwawym wybroczynom podskórnym, poprawia pamięć i wzrok. 

Jemioła stabilizuje również pracę trzustki, aktywizuje proces przemiany materii. Stare księgi zielarskie polecają ją w ostrych przeziębieniach, grypie, a nawet w zapaleniu płuc. Niekiedy jemiołę poleca się w kolce nerkowej i stanach zapalnych woreczka żółciowego (działa rozkurczowo). Słynny ksiądz Kneipp zalecał tę roślinę w połączeniu z ususzonymi znamionami (wąsami) kukurydzy w leczeniu nowotworów. 

 

Jemioła jako pożyteczny pasożyt

„Pożyteczny pasożyt” – ten oksymoron w przypadku jemioły jest jak najbardziej wskazany. Otóż jest to roślina pasożytnicza, choć dokładniej rzecz ujmując, półpasożytnicza. „Pół”, ponieważ część niezbędnych jej składników odżywczych wytwarza sama w procesie fotosyntezy, ale część z drzewa, na którym wyrasta. Ze swego żywiciela pobiera wodę i sole mineralne, przez co drzewo słabnie i po jakimś czasie usycha, jeśli jemioły jest bardzo dużo. I na tym polega szkodliwość pasożyta. Ale jest to też roślina pożyteczna. Po pierwsze, jej białe owoce stanowią zimą, gdy nie ma innego pożywienia, pokarm dla ptaków, głównie jemiołuszek. A po drugie, wierzchołki pędów i liście z dolnych części pędów stanowią surowiec leczniczy stosowany w terapiach wielu ludzkich chorób.

I tak całkiem na marginesie: zielone gałązki jemioły na bezlistnych i szarych drzewach cieszą nasze oczy podczas pochmurnych zimowych dni (nawet gdy mamy świadomość, że niszczą drzewa) i są nieodłącznym elementem tradycyjnych zwyczajów bożonarodzeniowych.

 

Symbolika jemioły w tradycji polskiej i za granicą

Jemioła od wieków jest symbolem płodności. Za taką uważał ją starożytny lud Celtów, zasiedlający część Europy. To przekonanie wzięło się stąd, że podczas gdy inne rośliny zaprzestają wegetacji, jemioła zachowuje zielone liście. Ponadto w jej owocach znajduje się biała substancja, którą niegdyś utożsamiano z boskim nasieniem. To dlatego w Japonii podawano tę roślinę kobietom, które pragnęły mieć potomstwo.

Nam jemioła kojarzy się głównie z tradycjami świąt Bożego Narodzenia i z całowaniem pod zawieszonymi na suficie gałązkami. Ten obyczaj przywędrował do nas z Wielkiej Brytanii. Kobiety, które odmówiły by pocałunku, spotkałby smutny los starej panny.

Jednakże jemioła to nie tylko całowanie. Ma jeszcze głębszą symbolikę. Jej gałązki powieszone nad piecem kuchennym czy kominkiem w salonie mają chronić przed pożarem i piorunami. Stroik z jemioły wiszący nad stołem ma gwarantować domownikom szczęście i dostatek. A życzenia składane w jego pobliżu mają się spełniać co do joty. Jest to też dobre miejsce, by zakończyć rodzinne waśnie i pogodzić się na stałe.

Wiązka gałązek powinna też zawisnąć nad drzwiami wejściowymi, by chronić dom przed nieprzyjaciółmi, złodziejami i złoczyńcami a także złymi mocami.

Jemioły nie można wyrzucać, należy ją spalić w święto Trzech Króli.

Autor tekstu: Zbigniew T. Nowak
VENOFORTON | Lek ziołowy na lepsze krążenie
Wyciąg z ziela jemioły (intractum Visci herbae) wchodzi w skład leku Venoforton

PRZEDSIĘBIORSTWO
FARMACEUTYCZNE
"LEKI NATURY"
TADEUSZ POLAŃSKI  Sp. z o.o.

ul. Zielona 30
08-500 Ryki
Polska

tel. (81) 865-10-69
e-mail: biuro@lekinatury.pl

Gdzie kupić

Wszystkie nasze produkty są dostępne bez recepty w aptekach i sklepach zielarskich na terenie całego kraju.
Szukaj »